Doodlen, we doen het allemaal wel. Tijdens lange telefoongesprekken, meetings of gewoon zomaar. De meesten zullen poppetjes krabbelen, of zomaar wat lijntjes. Mijn doodles gaan wat verder en zijn soms nogal op het autistische af. Mijn doodles bestaan namelijk uit patroontjes. En dan echt pagina’s vol. Driehoekjes, vierkantjes, als het maar recht en strak is.
Mijn collega’s lachen me dan ook uit als ze me weer bezig zien. Ik doodle vooral voor en soms tijdens meetings en ik kan het dan gewoon niet laten om een keurig patroon te maken. Het werkt voor mij heel goed om mijn hoofd leeg te maken en beter te focussen op wat er gezegd wordt. Leuk detail: ik las laatst in een onderzoek dat doodlen er inderdaad juist voor zorgt dat je beter luistert en meer onthoud. Fijn om dat bevestigd te krijgen ;).
Hoe zien jullie notitieboeken er uit? Ook vol keurige doodle patroontjes of juist lekker losse onsamenhangende schetsen?
0 reacties